Deze zomer stelt de Tourmalet renners in drie grote rondes op de proef; de Tour de France, de Tour de France Femmes avec Zwift en de Vuelta a España. Het perfecte moment om meer te weten te komen over de 110 jaar oude fietsgeschiedenis, de geheimen van de berg en hoe je de top bereikt.
Wat je moet weten over de klim
De Tourmalet torent als een van de hoogste verharde bergpassen boven de Pyreneeën uit. Dit is wat je moet weten om een van de meest uitdagende beklimmingen van het professionele wielrennen te tackelen.
Bij het beklimmen van de Tourmalet zijn er twee routes waar je uit kunt kiezen: oost en west. In de Tour de France beginnen de beklimmingen over het algemeen vanuit de oostkant, in Sainte-Marie-de-Campan. Vanaf die kant begint de route tussen de glooiende weilanden en boerderijen.
Al snel rijd je tussen de bomen en stijgt het hellingspercentage tot ongeveer 8%. Let op je ademhaling en zoek een comfortabele cadans. Schakel naar de juiste versnelling, niet te licht, maar zeker ook niet te zwaar – het is altijd goed voor je moraal om nog een paar versnellingen achter de hand te houden.
Door de lawinegalerijen kom je in het skigebied van La Mongie op 1800 meter hoogte, met zijn kolossale chalets en een hellingspercentage dat eventjes in de dubbele cijfers gaat. Naarmate je dichter bij de 2115 meter hoge col komt, wordt de lucht ijler, maar de top zal tijdens het laatste stuk van de beklimming grotendeels verborgen blijven.
Pro-tip: je herkent het einde van de rit aan een slangachtige haarspeldbocht die naar de col leidt met daarin de Reus van de Tourmalet, een drie meter hoog metalen beeld gebaseerd op de pionier Octave Lapize uit 1910. De renner komt uit zijn zadel en neemt een hap lucht.
Als je na het bereiken van de top nog niet genoeg hebt gehad, is er nog de route naar de Pic du Midi, wat 750 meter hoger ligt. Voor de onverharde wegen van deze route heb je wel een gravelbike nodig.
Werken op de Tourmalet
Daniel Hughes, Sony Photographic Ambassador, leidt ons door de professionele kant van de klim. 'De Tourmalet geeft je een ingesloten gevoel', zegt hij. ‘Als iemand hier aanvalt, speelt de psychologische factor mee dat je de persoon voor je niet kunt zien. Dat kan een grote deuk zijn voor je moraal.'
Hughes fietst met het extra gewicht van zijn cameratas. Gelukkig rijdt hij met zijn 12-speed DURA-ACE Di2-groep, waarmee hij zonder al te veel moeite de steile stukken op fietst. Hij heeft een 11x34 cassette en een 52x36 kettingblad, wat hem veel vrijheid en comfort geeft, zowel in de bergen als op vlakke wegen.
Wil je weten met welke Shimano-groepset jij de top bereikt? Ontdek onze premium opties en Vind jouw snelheid.
De westelijke route begint met een vals platte dalweg die in de rotsen is uitgehouwen en uitkomt bij de voet van de berg in Luz-Saint-Sauveur. Vanaf daar zul je op een rechte weg met 7% komen, met in totaal 19 kilometer klimmen voor de boeg.
Zeven kilometer verderop markeren de skiliften van Barèges een verandering in het landschap. Rotswanden verrijzen langs de weg en het landschap verandert in grasland, met af en toe wat verdwaalde koeien op de weg. Hier beginnen ook de bochten.
Aan deze westkant wordt het pas vroeg in de middag zonnig. Het weer kan snel veranderen in dit gebied en zon kan snel overgaan in hagel en slecht zicht.
De helling loopt tot 10% rond de rotswand. In de voorlaatste bocht slingert de weg bijna van de berg af, waardoor renners de hoek om worden gestuurd.
De steilste percentages bewaart de Tourmalet voor de laatste paar honderd meter. Met een zwaardere beklimming en extra kilometers is het duidelijk dat de westelijke route de moeilijkste is.
Voorbij het standbeeld is het majestueuze uitzicht vanaf de top al eeuwenlang hetzelfde. Hughes vertelt ons: 'Vanaf daar heb je een 360-graden panorama. Op een heldere dag kun je beide valleien zien en minstens 50 kilometer in de verte kijken.'
La Vuelta pakt de westkant
Met de Spaanse grens op slechts 30 kilometer afstand, wilde de Vuelta a España 2023 de Tourmalet natuurlijk graag in het schema opnemen. In etappe 13 is de westkant van de Tourmalet de finale van een korte, scherpe etappe die ook over de Aubisque, de Soulor en de Col de Spandelles gaat.
De westelijke route begint met een vals platte dalweg die in de rotsen is uitgehouwen en uitkomt bij de voet van de berg in Luz-Saint-Sauveur. Vanaf daar zul je op een rechte weg met 7% komen, met in totaal 19 kilometer klimmen voor de boeg.
Zeven kilometer verderop markeren de skiliften van Barèges een verandering in het landschap. Rotswanden verrijzen langs de weg en het landschap verandert in grasland, met af en toe wat verdwaalde koeien op de weg. Hier beginnen ook de bochten.
Aan deze westkant wordt het pas vroeg in de middag zonnig. Het weer kan snel veranderen in dit gebied en zon kan snel overgaan in hagel en slecht zicht.
Deel dit artikel
