Les Lacets de Montvernier (de schoenveters van Montvernier) liggen midden in het Mauriennedal, ongetwijfeld één van de beroemdste gebieden in de wielerwereld. Tour de France-legendes als de Col du Madeleine, Galibier, Glandon en Croix de Fer liggen dichtbij. Deze parel is net zo beroemd maar nog verborgen. Een verlegen juweel wachtend om bereden/ontdekt te worden.
De weg naar boven is hier aangelegd in 1934, hetzelfde tijdperk als de Sa Calobra op Mallorca. De Tour de France streek er pas neer in 2015 en dit jaar zit de klim in etappe 11, die de renners naar 3 legendarische toppen voert, de Col du Telegraphe, Col du Galibier en dan verder naar Col du Granon Serre Chevalier.
In de afdaling vanuit La Chambre (begin van Col du Glandon… en Madeleine!) rijd je deze klim makkelijk voorbij. Hij zit weggestopt in de rotsen zonder grote borden of poeha, een beloning voor wie ervan weet. Bij een bezoek aan deze streek mag je hem niet overslaan.
Het begint in een klein dorpje genaamd La Tour-en-Maurienne, waar je langs een fiets in de kleur van de gele trui komt en een wegwijzer naar Col du Chaussy par Les Lacets (via de schoenveters). Ook hier nog geen 'bord' waarop staat dat je iets bijzonders nadert.
In het dorp moet je omhoog kijken naar de rots om de klim te zien en een paar honderd meter buiten het dorp begin je met klimmen. De klim is niet bijzonder lang of zwaar, slechts 3,4 km met een gemiddelde stijgingsgraad van 7,9 %, maar meteen aan het begin heb je schitterend uitzicht op het dal.
Wanneer je de weelderige bomen achter je laat, begint de weg (dan al ontzettend smal) tussen de rotsen door te kronkelen, met krappe bochten en rotspartijen. Etappe 11 is a een lange dag (152 km) en deze klim zit aan het begin, maar als hij aan het eind van de etappe zat, zou het een uitstekende plek zijn om aan te vallen. Niets is slechter voor de moraal van een renner dan zijn rivaal voor zich uit te zien rijden.
Hoeveel haarspeldbochten?! Je kunt genieten van welgeteld 17 haarspeldbochten. Als je de afstand het begin en het eind van de haarspeldbochten deelt door het aantal, ligt er elke 150 m een haarspeldbocht om jezelf mee te katapulteren. Gaaf!
Links, rechts, links, rechts, met zoveel haarspeldbochten achter elkaar is het moeilijk om geen energie in je rit te steken. Je wil zien wat er na de volgende bocht is, maar helaas komt er een einde aan (anders dan veel beklimmingen zijn er geen borden met bochtnummers) met een recht stuk naar een spandoek langs de weg. Ik weet niet van wie het idee komt om een foto te maken van je fiets bij het bord op de top, maar deze past zeker in je collectie.
Mijn fiets/versnellingen? Ik heb het geluk dat de nieuwe Shimano Dura-Ace R9200-serie groepset op mijn Wilier Filante SLR zit. Ik ben heel blij met 52-36 vooraan (geweldig veelzijdig voor hoogwaardige snelheid maar ook een hogere overbrengingsverhouding voor steile beklimmingen) en gek op de nieuwe 11-34 cassette. Zo heb ik bijna 1:1 en dat is mooi, want ik hou van een hoge trapfrequentie om de verzuring uit te stellen.
Na de fietsfoto kun je kiezen. Je kunt erop en erover fietsen en afdalen langs een nieuwe route of genieten van de mooiste wielerachtbaan ter wereld. Het is eigenlijk geen keuze. Veel plezier!!
